Achter op de vrachtwagen van de visafslag
Door: Marcellino& Wendy (geschreven door Wendy)
Blijf op de hoogte en volg Marcellino & Wendy & Elena & Mauro
08 Maart 2011 | Filipijnen, Manilla
Dag allemaal, eindelijk weer een verslagje vanuit de verre Filippijnen.
Waar waren we gebleven? O ja in El Nido. Gelukkig stopte het gauw met regenen na het versturen van het laatste reisverslag. We zijn vanaf Golden Monkey naar het dorp gelopen.
El Nido is een leuke mix tussen wat restaurantjes en de lokale bevolking (voornamelijk vissers).
We hebben nog een tijdje staan kijken bij een basketbalwedstrijd. Wat ging dat er fanatiek aan toe zeg!
Op 3 maart hebben we een snorkeldagje gehad. De vele eilanden voor de kust van El Nido zijn verdeeld in groepen. Op 1 dag kun je 1 eilanden groep doen. We hadden zo’n dagje geregeld bij een lokaal reisburo en gingen dus met andere toeristen. Wederom een prachtige natuur, maar ik moet wel zeggen dat de onderwaterwereld wat tegenviel.
Voor 4 maart hadden we ons opgegeven voor een halve dag kayakken op zee, maar dat kon helaas niet doorgaan, omdat het minimum aantal deelnemers (4) niet bereikt was. Dus dit werd weer een dagje luieren op het strand (ook niet verkeerd natuurlijk)
Op 5 maart zijn we verder gereisd met Port Barton als bestemming. Eerst namen we een minibus met airco to Roxas en vanaf daar een zogenaamde jeepney naar Port Barton. Een jeepney is een omgbouwd Amerikaans legervoertuig zonder ramen. We gingen dwars door het binnenland, waar de zandweg een highway wordt genoemd. Port Barton is een klein vissersplaatsje met een enorm mooi wit zandstrand. We sliepen in een huisje van het Greenviews resort. Waarbij resort een erg overschattende term is.
Toen we beter om ons heen keken, besloten we dat wij het huisje met thema ‘Oma’ toegewezen hadden gekregen. Tegeltjes aan de muur en bloemetjes gordijnen maakten het plaatje compleet.
Toen Marcellino mij de volgende ochtend vroeg of ik lekker geslapen had, zei ik dat ik bij het wakker worden het idee had op een camping te zijn. Ons huisje stond nl op een enorm grasveld en voor ons huisje hoorde ik het geluid van spelende kinderen. Marcellino echter had het gevoel dat hij op een kinderboerderij ontwaakte, vanwege alle dierengeluiden om ons heen.
Ze hebben hier trouwens een strikt deurbeleid bij barretjes en restaurantjes.
Met slippers kom je er niet in! Nee, die moet je voor de deur uitdoen, zodat er wat minder zand naar binnenkomt. Dus lopen we hier de hele dag op blote voeten.
Gisteren, 7 maart, hadden we het traject Port Barton-Sabang op de planning staan.
Het plan was: per jeepney van Port Barton naar Salvacion en vanaf daar een andere jeepney naar Sabang. De jeepney vanaf Port Barton vetrok vreemdgenoeg 5 minuten te vroeg. Vervolgens gingen we welk elke straat van het dorp door om goederen op te laden. Bakken met vis, zakken rijst en erg ging zelfs een levend varken mee! Ze hadden het beestje in ee kooitje gedaan met daarop bananenbladeren, zodat hij nog enigszins in de schaduw zou zitten. Daarna werd het kooitje omhoog getild en achter aan de bus met touwen vastgemaakt. Van angst begon het beestje juist op het moment van omhoog tillen te poepen! Toen het hele dak vollag met spullen, konden we op weg.
Ook nu weer een onverharde weg. Net voordat we de verharde weg op zouden rijden, hoorden we opeens een enorme klap onder de jeepney. Het personeel ging even kijken en toen reden we weer verder. Maar het was een hels kabaal, dus weer stoppen, iedereen uit de jeepney.
Bleek de aandrijfas en de cardanas kapot gedraaid te zijn. Ze hebben het nog geprobeerd te repareren, o.a. m.b.v. een teenslipper. Ze da chten dat we wel weer door konden rijden, maar naar ca 20m gaven ze de moed definitief op. En zo in de middle of no-where heb je ook niet zo even nieuwe onderdelen of vervangend vervoer geregeld. En ook het kopje koffie, dat de NS vaak aanbiedt, zat er voor ons niet in.
Maar wij zijn natuurlijk niet voor 1 gat te vangen. We hebben de eerste de beste vrachtwagen aangehouden en zijn meegelift in de laadbak. Die overigens open was. Zo zaten we opeens tussen de kratten met vis! De chauffeur dropte ons netjes of in Salvacion. Hier zouden we 2 uur moeten wachten op de jeepney naar Sabang. Echter... er waren nog 2 Filippijnse mannen uit Manila die vakantie aan het houden waren in eigen land, die ook naar Sabang wilden reizen. Ze waren een prive jeepney aan het regelen en wij konden wel mee. Uiteindelijk zaten we weer tussen de rijstzakken en vele anderen.
Echter de Filippijnse mannen regelden voor ons een goede prijs, dus stapten we in.
Onderweg begon het te regenen en werden we flink nat. Bij aankomst in Sabang was het weer droog en heet! We werden aangesproken door een man die ons naar een nieuw hotel wilde brengen dat heel mooi zou zijn en maar 1000 peso zou kosten, omgrekend eur17. We werden naar een heel mooi hotel gebracht compleet met bubbelbaden en zwembad. Ik dacht al.. dit kan niet waar zijn. En inderdaad.. de prijs bleek het vijfvoudige te zijn! Wegwezen dus.. We slapen nu bij Dab dab in een zogenaamde familie cottage, met uitzicht op zee (wel in de verte).
Vandaag doen we nog even niets, want morgen wordt een actieve dag. We gaan een flink stuk wandelen door de jungle naar de ondergrondse rivier.
Onze plannen verder? Overmorgen per jeepney naar Puerto Princesa, daar 1 nacht verblijven en vanaf daar vliegen op 11 maart naar Cebu (midden-Filippijnen) of Manila (om vanaf daar een eiland ten zuiden van Manila te bezoeken). Straks maar eens even de vluchtmogelijkheden gaan bekijken...
Groetjes, Wendy (&Marcellino)
Waar waren we gebleven? O ja in El Nido. Gelukkig stopte het gauw met regenen na het versturen van het laatste reisverslag. We zijn vanaf Golden Monkey naar het dorp gelopen.
El Nido is een leuke mix tussen wat restaurantjes en de lokale bevolking (voornamelijk vissers).
We hebben nog een tijdje staan kijken bij een basketbalwedstrijd. Wat ging dat er fanatiek aan toe zeg!
Op 3 maart hebben we een snorkeldagje gehad. De vele eilanden voor de kust van El Nido zijn verdeeld in groepen. Op 1 dag kun je 1 eilanden groep doen. We hadden zo’n dagje geregeld bij een lokaal reisburo en gingen dus met andere toeristen. Wederom een prachtige natuur, maar ik moet wel zeggen dat de onderwaterwereld wat tegenviel.
Voor 4 maart hadden we ons opgegeven voor een halve dag kayakken op zee, maar dat kon helaas niet doorgaan, omdat het minimum aantal deelnemers (4) niet bereikt was. Dus dit werd weer een dagje luieren op het strand (ook niet verkeerd natuurlijk)
Op 5 maart zijn we verder gereisd met Port Barton als bestemming. Eerst namen we een minibus met airco to Roxas en vanaf daar een zogenaamde jeepney naar Port Barton. Een jeepney is een omgbouwd Amerikaans legervoertuig zonder ramen. We gingen dwars door het binnenland, waar de zandweg een highway wordt genoemd. Port Barton is een klein vissersplaatsje met een enorm mooi wit zandstrand. We sliepen in een huisje van het Greenviews resort. Waarbij resort een erg overschattende term is.
Toen we beter om ons heen keken, besloten we dat wij het huisje met thema ‘Oma’ toegewezen hadden gekregen. Tegeltjes aan de muur en bloemetjes gordijnen maakten het plaatje compleet.
Toen Marcellino mij de volgende ochtend vroeg of ik lekker geslapen had, zei ik dat ik bij het wakker worden het idee had op een camping te zijn. Ons huisje stond nl op een enorm grasveld en voor ons huisje hoorde ik het geluid van spelende kinderen. Marcellino echter had het gevoel dat hij op een kinderboerderij ontwaakte, vanwege alle dierengeluiden om ons heen.
Ze hebben hier trouwens een strikt deurbeleid bij barretjes en restaurantjes.
Met slippers kom je er niet in! Nee, die moet je voor de deur uitdoen, zodat er wat minder zand naar binnenkomt. Dus lopen we hier de hele dag op blote voeten.
Gisteren, 7 maart, hadden we het traject Port Barton-Sabang op de planning staan.
Het plan was: per jeepney van Port Barton naar Salvacion en vanaf daar een andere jeepney naar Sabang. De jeepney vanaf Port Barton vetrok vreemdgenoeg 5 minuten te vroeg. Vervolgens gingen we welk elke straat van het dorp door om goederen op te laden. Bakken met vis, zakken rijst en erg ging zelfs een levend varken mee! Ze hadden het beestje in ee kooitje gedaan met daarop bananenbladeren, zodat hij nog enigszins in de schaduw zou zitten. Daarna werd het kooitje omhoog getild en achter aan de bus met touwen vastgemaakt. Van angst begon het beestje juist op het moment van omhoog tillen te poepen! Toen het hele dak vollag met spullen, konden we op weg.
Ook nu weer een onverharde weg. Net voordat we de verharde weg op zouden rijden, hoorden we opeens een enorme klap onder de jeepney. Het personeel ging even kijken en toen reden we weer verder. Maar het was een hels kabaal, dus weer stoppen, iedereen uit de jeepney.
Bleek de aandrijfas en de cardanas kapot gedraaid te zijn. Ze hebben het nog geprobeerd te repareren, o.a. m.b.v. een teenslipper. Ze da chten dat we wel weer door konden rijden, maar naar ca 20m gaven ze de moed definitief op. En zo in de middle of no-where heb je ook niet zo even nieuwe onderdelen of vervangend vervoer geregeld. En ook het kopje koffie, dat de NS vaak aanbiedt, zat er voor ons niet in.
Maar wij zijn natuurlijk niet voor 1 gat te vangen. We hebben de eerste de beste vrachtwagen aangehouden en zijn meegelift in de laadbak. Die overigens open was. Zo zaten we opeens tussen de kratten met vis! De chauffeur dropte ons netjes of in Salvacion. Hier zouden we 2 uur moeten wachten op de jeepney naar Sabang. Echter... er waren nog 2 Filippijnse mannen uit Manila die vakantie aan het houden waren in eigen land, die ook naar Sabang wilden reizen. Ze waren een prive jeepney aan het regelen en wij konden wel mee. Uiteindelijk zaten we weer tussen de rijstzakken en vele anderen.
Echter de Filippijnse mannen regelden voor ons een goede prijs, dus stapten we in.
Onderweg begon het te regenen en werden we flink nat. Bij aankomst in Sabang was het weer droog en heet! We werden aangesproken door een man die ons naar een nieuw hotel wilde brengen dat heel mooi zou zijn en maar 1000 peso zou kosten, omgrekend eur17. We werden naar een heel mooi hotel gebracht compleet met bubbelbaden en zwembad. Ik dacht al.. dit kan niet waar zijn. En inderdaad.. de prijs bleek het vijfvoudige te zijn! Wegwezen dus.. We slapen nu bij Dab dab in een zogenaamde familie cottage, met uitzicht op zee (wel in de verte).
Vandaag doen we nog even niets, want morgen wordt een actieve dag. We gaan een flink stuk wandelen door de jungle naar de ondergrondse rivier.
Onze plannen verder? Overmorgen per jeepney naar Puerto Princesa, daar 1 nacht verblijven en vanaf daar vliegen op 11 maart naar Cebu (midden-Filippijnen) of Manila (om vanaf daar een eiland ten zuiden van Manila te bezoeken). Straks maar eens even de vluchtmogelijkheden gaan bekijken...
Groetjes, Wendy (&Marcellino)
-
08 Maart 2011 - 19:42
Maya:
Jeee zoveel mee gemaakt jullie...
Maak veel foto's he...xxx -
08 Maart 2011 - 19:47
Yasmina!!!!:
leuk hoor jullie maken ook zoveel mee en basketballen vind ik zelf ook heel leuk en kayakken natuurlijk ook. lekker liggen op het strand heerlijk. ik wil zelf ook heel graag een keertje vissen.
GROETJES YASMINA!!!! -
09 Maart 2011 - 13:48
Hedy Verschuur:
Wat maken julie veel mee, heerlijk om het allemaal te lezen Dat wordt weer acclamatiseren voor jullie in het steeds nog kille Nederland. na 2 dagen zon nu weer kou en regen. Geniet daar dus nog maar flink liefs Hedy -
09 Maart 2011 - 19:47
Mandy:
Jee, wat een stranden! Jullie moeten wel super uitgerust thuiskomen. En lekker bruin (of rood). Hier nog steeds koud. Geniet er dus nog even lekker van!
Groetjes, Mandy -
10 Maart 2011 - 22:14
Ria:
Wendy en Marcellino,
Alles weer eens gelezen. Wat hebben jullie weer veel meegemaakt en gedaan op dit eiland Palawan. Af en toe een tropische regenbui om opgefrist de reis te vervolgen. Het vervoer een probleem? Iets anders opzoeken en weer verder.
Naar Cebu gekeken (grote stad).
Groetjes, Ria
-
11 Maart 2011 - 15:45
Mark:
Iets gemerkt van de tsunami.
Hoop het niet -
12 Maart 2011 - 06:42
Annelies Vlot:
Beste luitjes,
Hoop dat jullie geen last hebben gehad van de tsunami door aardbeving in Japan.Wat een prachtige verhalen weer.wat zullen jullie genieten.
Groetjes en veel goeds!! Annelies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
