van Sabang naar Sabang
Door: Marcellino& Wendy (geschreven door Wendy)
Blijf op de hoogte en volg Marcellino & Wendy & Elena & Mauro
13 Maart 2011 | Filipijnen, Sabang
Hallo allemaal, allereerst jullie hoeven je geen zorgen te maken om ons! Wij zijn hier veilig!
Het is waar, volgens de berichten is een gedeelte van de kustgebieden in het oosten en vooral in noord oosten van de Filippijnen ontruimd. Maar niet waar wij zijn. Wij zijn nu op het eiland Mindoro (ten zuiden van Manila), in de plaats Sabang (niet te verwarren met Sabang op Palawan) en hier is echt helemaal niets aan de hand (geweest). Hopenlijk zijn de SMSjes die we verstuurd hebben aan paps, mams en Peet aangekomen en hebben jullie je niet te ongerust gemaakt.
Maar goed.. hoe zijn de afgelopen dagen verlopen?
9 maart waren we nog in Sabang op Palawan. Ook dit was een rustig kustplaatsje met een mooi zandstrand en wat hotels en bungelows. De omgeving was hier echt prachtig. Het achterland was heel groen, vol met jungle. Daar wilden we meer van zien. We vertrokken ’s ochtends vroeg lopend vanaf ons huisje op zoek naar de zogenaamde jungle-trail, een wandelpad door de jungle dus. Na wat zoeken hadden we de route gevonden, keurig uitgezet met rode markering. Al gauw werden we vergezeld door een Duitser, die helemaal gek was van insecten, spinnen en reptielen. Als hij erover vertelde begon hij helemaal te stralen en had een glimlach van oor tot oor. Telkens als hij weer een interessant object zag, pakte hij zijn camera om vervolgens te constateren dat het beestje er alweer vandoor was.
De trail eindigde bij de zogenaamde ondergrondse rivier. Daar moesten we ons entree bewijs inleveren in ruil van een bootnummer. Daarna zwemvest en bouwhelm aan en op en vervolgens met ca 10 andere in een bootje. Even lachen naar de camera (deze foto kon je na afloop natuurlijk kopen). Het had allemaal wel wat weg van de Efteling. De rivier loopt door een grot en is ca 8,5 km lang. Dit is uniek in de wereld. We konden maar een klein stukje zien. Onze bootman bleek een echte grapjas te zijn. Hij zei: “ zie je dat gezicht in de wand? Het lijkt om een gezicht van een vrouw en daarom noemen we haar Sharon en haar achternaam is Stone, Sharon Stone dus”. Ha ha. Met een grote lamp konden we de grot een beetje bekijken. Erg mooi, en nog nooit zoiets gezien inderdaad.
De volgende dag 10 maart, zijn we ’s ochtends vroeg per jeepney naar Puerto Princesa gereden.
Op de luchthaven informeerden we naar de vluchttarieven. Helaas de ticketprijs voor de vlucht naar Cebu was nog niet gedaald en was ca 8 x duurder dan vliegen naar Manila. Daarom hebben we besloten om de vlucht naar Manila te boeken. Nog geen 2 uur later zaten we in het vliegtuig van Cebu Pacific airlines. Eenmaal in Manila namen we een taxi naar een van de 20 busstations die Manila rijk is en daar konden we direct in de bus naar de plaats Batangas springen. We kwamen nog net voor het donker aan in deze oninteressante stad. In onze reisgids stonden maar liefst 2 hotels, vlakbij elkaar. Dus we namen een jeepney richting centrum. Het eerste hotel was echt helemaal niets (ook kamers te huur voor 3 uur, dus dan weet je het wel weer). Het tweede hotel was ook niets, maar je moet wat en de douche was warm en veel water, dus wij waren wel weer blij. ’s Avonds nog even naar een shopping mall geweest, een winkelcentrum met heel veel winkels en fast food restaurants.
Vrijdag 11 maart namen we de boot vanaf Batangas naar Sabang op Mindoro. Hier trakteerden we onszelf op een hotel met zwembad(je). Dit hotel is tegen een heuvel opgebouwd (ca 40 meter boven zeenieveau), dus ook al komt er een tsunami, hier komen geen golven!
Vandaag, 12 maart, hebben we een snorkeltochtje gedaan met een lokale bootman. We hebben op 2 verschilldende plekken gensnorkeld en hier was het koraal echt heel erg mooi van kleur.
Rest ons nog een paar dagen: morgen gaan we misschien een motortje huren en wat rondcrossen, overmorgen (14 mrt) nemen we de boot terug naar Batangas en vervolgens de bus naar Manila.
Daar hebben we hopenljk nog tijd om de ommuurde stad uit de tijd van de Spanjaarden te bekijken.
De 15e vertrekken we om uiteindelijk 16 maart in Nederland aan te komen!!
@ Tejo/Thea: ik stuur zo nog even een mailje met onze vluchtgegevens. Het zou heel fijn zijn als jullie ons op komen halen!
Liefs, Wendy & Marcellino
Het is waar, volgens de berichten is een gedeelte van de kustgebieden in het oosten en vooral in noord oosten van de Filippijnen ontruimd. Maar niet waar wij zijn. Wij zijn nu op het eiland Mindoro (ten zuiden van Manila), in de plaats Sabang (niet te verwarren met Sabang op Palawan) en hier is echt helemaal niets aan de hand (geweest). Hopenlijk zijn de SMSjes die we verstuurd hebben aan paps, mams en Peet aangekomen en hebben jullie je niet te ongerust gemaakt.
Maar goed.. hoe zijn de afgelopen dagen verlopen?
9 maart waren we nog in Sabang op Palawan. Ook dit was een rustig kustplaatsje met een mooi zandstrand en wat hotels en bungelows. De omgeving was hier echt prachtig. Het achterland was heel groen, vol met jungle. Daar wilden we meer van zien. We vertrokken ’s ochtends vroeg lopend vanaf ons huisje op zoek naar de zogenaamde jungle-trail, een wandelpad door de jungle dus. Na wat zoeken hadden we de route gevonden, keurig uitgezet met rode markering. Al gauw werden we vergezeld door een Duitser, die helemaal gek was van insecten, spinnen en reptielen. Als hij erover vertelde begon hij helemaal te stralen en had een glimlach van oor tot oor. Telkens als hij weer een interessant object zag, pakte hij zijn camera om vervolgens te constateren dat het beestje er alweer vandoor was.
De trail eindigde bij de zogenaamde ondergrondse rivier. Daar moesten we ons entree bewijs inleveren in ruil van een bootnummer. Daarna zwemvest en bouwhelm aan en op en vervolgens met ca 10 andere in een bootje. Even lachen naar de camera (deze foto kon je na afloop natuurlijk kopen). Het had allemaal wel wat weg van de Efteling. De rivier loopt door een grot en is ca 8,5 km lang. Dit is uniek in de wereld. We konden maar een klein stukje zien. Onze bootman bleek een echte grapjas te zijn. Hij zei: “ zie je dat gezicht in de wand? Het lijkt om een gezicht van een vrouw en daarom noemen we haar Sharon en haar achternaam is Stone, Sharon Stone dus”. Ha ha. Met een grote lamp konden we de grot een beetje bekijken. Erg mooi, en nog nooit zoiets gezien inderdaad.
De volgende dag 10 maart, zijn we ’s ochtends vroeg per jeepney naar Puerto Princesa gereden.
Op de luchthaven informeerden we naar de vluchttarieven. Helaas de ticketprijs voor de vlucht naar Cebu was nog niet gedaald en was ca 8 x duurder dan vliegen naar Manila. Daarom hebben we besloten om de vlucht naar Manila te boeken. Nog geen 2 uur later zaten we in het vliegtuig van Cebu Pacific airlines. Eenmaal in Manila namen we een taxi naar een van de 20 busstations die Manila rijk is en daar konden we direct in de bus naar de plaats Batangas springen. We kwamen nog net voor het donker aan in deze oninteressante stad. In onze reisgids stonden maar liefst 2 hotels, vlakbij elkaar. Dus we namen een jeepney richting centrum. Het eerste hotel was echt helemaal niets (ook kamers te huur voor 3 uur, dus dan weet je het wel weer). Het tweede hotel was ook niets, maar je moet wat en de douche was warm en veel water, dus wij waren wel weer blij. ’s Avonds nog even naar een shopping mall geweest, een winkelcentrum met heel veel winkels en fast food restaurants.
Vrijdag 11 maart namen we de boot vanaf Batangas naar Sabang op Mindoro. Hier trakteerden we onszelf op een hotel met zwembad(je). Dit hotel is tegen een heuvel opgebouwd (ca 40 meter boven zeenieveau), dus ook al komt er een tsunami, hier komen geen golven!
Vandaag, 12 maart, hebben we een snorkeltochtje gedaan met een lokale bootman. We hebben op 2 verschilldende plekken gensnorkeld en hier was het koraal echt heel erg mooi van kleur.
Rest ons nog een paar dagen: morgen gaan we misschien een motortje huren en wat rondcrossen, overmorgen (14 mrt) nemen we de boot terug naar Batangas en vervolgens de bus naar Manila.
Daar hebben we hopenljk nog tijd om de ommuurde stad uit de tijd van de Spanjaarden te bekijken.
De 15e vertrekken we om uiteindelijk 16 maart in Nederland aan te komen!!
@ Tejo/Thea: ik stuur zo nog even een mailje met onze vluchtgegevens. Het zou heel fijn zijn als jullie ons op komen halen!
Liefs, Wendy & Marcellino
-
13 Maart 2011 - 09:06
Ricardo:
Goed om te lezen dat jullie ongedeerd zijn !
Meteen toen ik het hoorde van de Tsunami had ik je een smsje gestuurd Wendy, maar er niets op gehoord.. dus we waren wel even ongerust !!
Veel plezier nog, goede reis alvast en misschien tot snel dan?
Groetjes Ricardo & Hanneke -
13 Maart 2011 - 09:30
Renate:
Gelukkig zijn jullie veilig daar, goed om te horen!
Geniet van de laatste dagen! -
13 Maart 2011 - 09:56
Oscar & Marion:
Fijn om te lezen dat 't goed gaat met jullie.
Enjoy.. de laatste dagen daar. En 'n goede reis terug!
liefs Oscar & marion -
13 Maart 2011 - 13:19
Maya:
Fijn dat je weer wat schrijft en dat jullie het nog steeds zo fijn hebben...
Al zin om terug te komen of is het veel te snel voorbij gegaan??
Geniet van je laatste dagen!! xx -
13 Maart 2011 - 18:59
Helma:
Hoi Wendy en Marcellino, Fijn om te horen dat jullie niet in de buurt van de tsunami waren. jullie gaan over een paar dagen naar huis. Het was weer heel erg leuk om al jullie verhalen te lezen. geniet nog van de laatste dagen en dan een hele goede reis terug.
Groetjes, Helma -
14 Maart 2011 - 12:50
Natasja:
Wat maken jullie toch weer veel mee....weer een doos vol waanzinnige herinneringen. Kneep 'm wel ff met de tsunami....fijn dat alles goed gaat. Geniet van de laatste dagen...groetjes,
Natasja -
14 Maart 2011 - 13:21
Ria:
Hallo Wendy en Marcellino,
In de mail staat dat jullie op 16 maart in Nederland aankomen.
Volgens het reisschema is dit donderdag 17 maart.
De reis zit er nu bijna op. Van alles meegemaakt, mooie en fijne belevenissen meegemaakt.
Een hele goede reis,
Ria
Wendy en Marcellino,
In de mail staat 16 maart komen we aan in Nederland.
In het reisschema staat aankomst in Nederland op 17 maart.
De reis is nu bijna afgelopen. Jullie hebben veel ondernomen en mooie dingen gezien in een ander klimaat.
Een hele goede reis wens ik jullie,
Ria
-
14 Maart 2011 - 20:13
Annelies Vlot:
Ja joh, dan zit t er gewoon weer bijna op. Wat een prachtige reis was t weer en Wendy, wat heb ik weer genoten van je geweldig leuke verhalen.
Geniet nog even van de laatste uurtjes.
Groet Annelies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
